Trasa Toruńska stała się znana w całej Polsce za sprawą dźwiękochłonnych ekranów akustycznych wykonanych w postaci półtuneli. Kierowcy, którzy po raz pierwszy przejeżdżają tą drogą w większości są zaskoczeni. Czy również będziemy zaskoczeni z ... drugiej strony ekranów?
Zapraszam na 6 kilometrową, ale rowerową przejażdżkę wzdłuż Trasy Toruńskiej na odcinku pomiędzy ulicą Radzymińską, a ulicą Marywilską.
Jak wyglądają półtunele akustyczne z drugiej strony? Powiedziałbym, że zwyczajnie. Nie sprawiają większego wrażenia. Finezyjnych detali architektonicznej próżno tutaj szukać.
Trasa Toruńska na tym odcinku to przykład budownictwa drogowego czasów nam współczesnych.
Asfaltowa, żelbetowa, stalowa, ekranowana monotonia. Może potrzeba czasu, aby doceniono kunszt współczesnej nam architektury drogowej?
W każdym razie na tym odcinku Trasy Toruńskiej nie zapomniano o rowerzystach, którzy nie mają na co narzekać.
:)
:-)
:))
=))
:(
:-(
:((
:d
:-d
@-)
:p
:o
:>)
(o)
[-(
:-?
(p)
:-s
(m)
8-)
:-t
:-b
b-(
:-#
=p~
:-$
(b)
(f)
x-)
(k)
(h)
(c)
cheer
Jedyne na co można tu narzekać, to brak ciągłości infrastruktury rowerowej. No wiesz, tu kawałek, tam kawałek. Ktoś kiedyś napisał, że sieć rowerowa w Warszawie wygląda tak, jakby ktoś połamał makaron i porozrzucał po mapie. Dużo w tym prawdy. :(
OdpowiedzUsuńŚcieżki rowerowe w Warszawie nie tworzą póki co systemu połączonego, ale to się zmienia. Makaron, jak ładnie to ujęłaś, mnie akurat nie przeszkadza, bo zawsze wolałem jeździć ulicami. Ścieżki rowerowe z kostki to tragedia (po pewnym czasie tworzą się kocie łby, a i jazda nie należy do przyjemnych). Na całe szczęście już z tego zrezygnowano, ale ile wybudowano!
Usuń